Co się odwlecze, to... czyli w końcu góry!
Sobota, 14 maja 2011
· Komentarze(22)
Kategoria 30-60, bike: Medżik, Góry, woj.śląskie, Z kimś
Oto zwiastun nowego albumu Chrome Division i motoryczny kawałek na dobry początek lektury :) Zastanawiam się czy jest to klip niskobudżetowy :D Przyznaję, głupie to, ale fajnie się przy tym jeździ :) No to jaaaazdaaaa!
Poranek był rześki, żeby nie powiedzieć chłodny. Parę kilometrów po wyjeździe zaczęliśmy żałować, że nie zabraliśmy nogawek, ale perspektywa długiego podjazdu nasłonecznionym zboczem Skrzycznego dodawała nam otuchy :)
Nie specjalnie się spieszyliśmy, bo stęskniliśmy się za górskimi widoczkami, które postanowiliśmy teraz chłonąć jak najintensywniej się da. O tym, że tempo było turystyczne niech świadczy fakt, że na 3/4 podjazdu doszedł nas endurowiec na fullu (prawdopodobnie był to znany z opowieści Autochotna, Maciej syn Kazimierza - pozdro!:)
Podjazd jak już wielokrotnie opisywałem jest stosunkowo długi, ale niezwykle widokowy i stosunkowo łatwy. Niestety tym razy widoczki nie były perfekcyjne, zieleń została zastąpiona odcieniem niebieskiego - brakowało tej przejrzystości powietrza co chociażby w ubiegły weekend czy nawet dzień wcześniej...
Jako, że nie pokrywa się ten uphill z żadnym szlakiem turystycznym, toteż na trasie w górę nie spotkaliśmy praktycznie nikogo. Co innego natomiast na szczycie i zielonym w kierunku Malinowskiej. Tam aż roi się od ludzików :) Popas urządziliśmy pod wieżą nad schroniskiem, z dala od tych tłumów. Po kilkunastu minutach postanawiamy się zbierać i ruszamy w kierunku wspomnianej Malinowskiej Skały.
Ów szlak jest niezwykle widokowy, momentami naprawdę szybki i dający generalnie dużo frajdy z jazdy! Po drodze wyprzedzają nas bajkerzy, jedni się witają, drudzy nie odzywają się nawet słowem, nie wiem od czego to zależy, mnie to w sumie zaczyna już powoli zwisać :) Pod Malinowską jak zwykle mały bikewalking a na szczycie straszne larmo, które narobiła spora grupka turystów, odstrasza nas i czym prędzej kierujemy się w stronę czerwonego szlaku, który ma nas zaprowadzić na Salmopol.
Tym odcinkiem jeszcze nie jechaliśmy, więc okazuje się totalną zagadką. Początek trudny, ostry zjazd, głębokie żleby, a więc łatwo o glebę. Dalej już nieco łatwiej, ale widniejący w oddali szczyt Malinowa zwiastuje nieuchronnie zbliżający się konkretny podjazd...
To dobry sprawdzian dla przyczepności Karm, które wyposażone w świeży bieżnik i dość konkretny rozmiar jak na xc (2.20) elegancko wspinają się w górę, nawet kiedy podniesie się cztery litery z siodełka. Ale jest oczywiście sucho, więc nie ma problemów z uślizgiwaniem.. I tak podjeżdżam kawałek po kawałeczku mniej więcej do połowy, dalej już niestety pary brak :)
Zjazd z Malinowa nie jest jakiś rewelacyjny, czerwony szlak na tym odcinku jest nieprzewidywalny i trzeba się pilnować, a więc bez szaleństw. Ale jakoś się kulamy w dół i docieramy do zabudowań na Przełęczy Salmopolskiej. Jako, że czas mamy już ograniczony, więc odpuszczamy dalszą jazdę terenową w stronę Przełęczy Karkoszczonki i zjeżdżamy do Szczyrku.
Karmy na asfalcie szumią przeraźliwie, Rafałki to przy nich super-ciche gumy:) Ale to nie o hałas chodzi a o stosunek ceny do jakości - po pierwszym wypadzie na Kendach jestem maksymalnie zadowolony, dwie opony za cenę jednej i w dodatku tak dobrze sobie radzące w terenie. Ale czas pokaże czy mój optymizm nie jest przedwczesny :) Poza tym było oczywiście wypaśnie - w końcu to góry :)
Poranek był rześki, żeby nie powiedzieć chłodny. Parę kilometrów po wyjeździe zaczęliśmy żałować, że nie zabraliśmy nogawek, ale perspektywa długiego podjazdu nasłonecznionym zboczem Skrzycznego dodawała nam otuchy :)
Niewinny asfaltowy początek :)© k4r3l
Nie specjalnie się spieszyliśmy, bo stęskniliśmy się za górskimi widoczkami, które postanowiliśmy teraz chłonąć jak najintensywniej się da. O tym, że tempo było turystyczne niech świadczy fakt, że na 3/4 podjazdu doszedł nas endurowiec na fullu (prawdopodobnie był to znany z opowieści Autochotna, Maciej syn Kazimierza - pozdro!:)
Z każdym kilometrem poprzeczka idzie w górę :)© k4r3l
Podjazd jak już wielokrotnie opisywałem jest stosunkowo długi, ale niezwykle widokowy i stosunkowo łatwy. Niestety tym razy widoczki nie były perfekcyjne, zieleń została zastąpiona odcieniem niebieskiego - brakowało tej przejrzystości powietrza co chociażby w ubiegły weekend czy nawet dzień wcześniej...
Dłuuuugi podjazd ;)© k4r3l
Sesja niedaleko szczytu :)© k4r3l
Jako, że nie pokrywa się ten uphill z żadnym szlakiem turystycznym, toteż na trasie w górę nie spotkaliśmy praktycznie nikogo. Co innego natomiast na szczycie i zielonym w kierunku Malinowskiej. Tam aż roi się od ludzików :) Popas urządziliśmy pod wieżą nad schroniskiem, z dala od tych tłumów. Po kilkunastu minutach postanawiamy się zbierać i ruszamy w kierunku wspomnianej Malinowskiej Skały.
Popas pod masztem radiowo-telewizyjnym :)© k4r3l
Ów szlak jest niezwykle widokowy, momentami naprawdę szybki i dający generalnie dużo frajdy z jazdy! Po drodze wyprzedzają nas bajkerzy, jedni się witają, drudzy nie odzywają się nawet słowem, nie wiem od czego to zależy, mnie to w sumie zaczyna już powoli zwisać :) Pod Malinowską jak zwykle mały bikewalking a na szczycie straszne larmo, które narobiła spora grupka turystów, odstrasza nas i czym prędzej kierujemy się w stronę czerwonego szlaku, który ma nas zaprowadzić na Salmopol.
Jeden z szybszych fragmentów trasy ;)© k4r3l
Tym odcinkiem jeszcze nie jechaliśmy, więc okazuje się totalną zagadką. Początek trudny, ostry zjazd, głębokie żleby, a więc łatwo o glebę. Dalej już nieco łatwiej, ale widniejący w oddali szczyt Malinowa zwiastuje nieuchronnie zbliżający się konkretny podjazd...
Ostatnia przeszkoda na trasie - Malinów... :)© k4r3l
To dobry sprawdzian dla przyczepności Karm, które wyposażone w świeży bieżnik i dość konkretny rozmiar jak na xc (2.20) elegancko wspinają się w górę, nawet kiedy podniesie się cztery litery z siodełka. Ale jest oczywiście sucho, więc nie ma problemów z uślizgiwaniem.. I tak podjeżdżam kawałek po kawałeczku mniej więcej do połowy, dalej już niestety pary brak :)
Konkret! ;)© k4r3l
Zjazd z Malinowa nie jest jakiś rewelacyjny, czerwony szlak na tym odcinku jest nieprzewidywalny i trzeba się pilnować, a więc bez szaleństw. Ale jakoś się kulamy w dół i docieramy do zabudowań na Przełęczy Salmopolskiej. Jako, że czas mamy już ograniczony, więc odpuszczamy dalszą jazdę terenową w stronę Przełęczy Karkoszczonki i zjeżdżamy do Szczyrku.
Rzut oka na przejechaną trasę :)© k4r3l
Karmy na asfalcie szumią przeraźliwie, Rafałki to przy nich super-ciche gumy:) Ale to nie o hałas chodzi a o stosunek ceny do jakości - po pierwszym wypadzie na Kendach jestem maksymalnie zadowolony, dwie opony za cenę jednej i w dodatku tak dobrze sobie radzące w terenie. Ale czas pokaże czy mój optymizm nie jest przedwczesny :) Poza tym było oczywiście wypaśnie - w końcu to góry :)
k4r3l
